Piroz Zırığ/JINHA

GUMGUM - Maraş'ta 90’ların OHAL döneminde koruculuğu kabul etmeyerek terk ettiği köyüne yıllar sonra dönen Emine Doldur, “Devlet ilk önce bizi köyümüzden göç ettirdi. Şimdi de yokmuşuz gibi davranıyor” dedi.

Doğup büyüdüğü Maraş’ın Pazarcık ilçesine bağlı Turunçlu köyünden devletin dayattığı koruculuk sistemini reddederek Antep’e göç eden Emine Doldur, aradan geçen 5 yılın ardından eşiyle birlikte yeniden köyüne geri döndü. Zorunlu göçe maruz bırakılan Emine ve eşi Kürt Alevi nüfusa sahip köylerine döndüklerinde evlerinden geriye sadece taşlar kalmıştı.

‘Hayatımız bir daha göçten önceki haline dönmedi’

Zorunlu göçün yaşamlarına yansımasını JINHA’ya anlatan Emine “Aradan yıllar geçmiş olsa da biz hala göçün etkilerini yaşıyoruz. Hayatımız bir daha göçten önceki haline dönmedi” diye konuştu. 90’lı yılların savaş sürecinin Kürt Alevi nüfusu olan köylerine de etki ettiğini vurgulayan Emine, doğup büyüğü köyü devletin baskısı zulmü yüzünden bırakıp gitmek zorunda kaldıklarını söyledi. Emine, şehir yaşamını benimseyemedikleri için aradan geçen zamanın ardından yeniden köylerine döndüklerini belirtti.

‘Koruyucu olsaydık yolsuz bırakılmazdık’

Köye döndüklerinde evlerinin yağmaladığını gördüklerini söyleyen Emine, “Evimizin camları, kapıları ne varsa söküp götürmüşler, geriye bir tek duvarlar kalmıştı” dedi. Bin bir zorlukla evlerinin yeniden yaptıklarını dile getiren Emine, “Devlet ilk önce bizi köyümüzden göç ettirdi. Şimdi de yokmuşuz gibi davranıyor. Komşu köylerimizde yol, sağlık ocağı her türlü imkan varken, biz suyu ve elektriği bile kendi imkanlarımız ile getirdik. Köyümüze arabanın gireceği bir yol dahi yok. Nedeni ise koruculuk sistemini kabul etmedik. Eğer bizde koruyucu olsaydık diğer köyler gibi yolun yarısında asfaltsız bırakılmazdık. Bu yaşa kadar bu köyde her türlü zorlukla karşı karşıya kaldık” diye konuştu.

(rt/fk)