Tekoşin Tekin/JINHA

AMED - Yazmanı bir reddetme biçimi olarak gören Remziye Arslan,'İmajdan kimliğe, Cumhuriyet döneminde romanlarda Kürtler' adıyla araştırma-inceleme kitabını yayınladı. Başarılı bir yazar olabilmek için okurlarının olması gerektiğine vurgu yapan Remziye, yazı hayatına atılmak isteyen kadınların birçok engelle de baş etme çabası içinde olduklarını söyledi.

Ortadoğu Teknik Üniversitesi Sosyoloji bölümünden mezun olan Remziye Arslan, okuduğu bölümün yanı sıra edebiyatla ilgilenmeye ve uğraşmaya karar veren yazarlardan biri. Mezun olmasıyla birlikte çeviri çalışmaları yapan Remziye ardından edebiyat alanına yönelir. 2006'da Özgür Gündem gazetesinde siyasal ve toplumsal sorunlara dönük köşe yazıları yazan Remziye, ilk öykü kitabı olan 'Keder perileri' adlı göç hikayelerine dayanan kitabını yazdı. Remziye, öykü kitabının ardından bir süre önce yayınlanan 'İmajdan kimliğe, Cumhuriyet döneminde romanlarda Kürtler' adıyla araştırma-inceleme kitabını yayınladı.

'Yazma anlatma ihtiyacıdır'

Yazmanın, insanın kendini yeniden üretip çoğaltması olduğunu, kişiyi yalnızlıktan kurtartığını belirten Remziye, "Yazarak tek olmaktan çıkıyorsunuz, bir çoğula ulaşıyorsunuz, o yüzden yazmak bir ihtiyaç haline geliyor. Yazmak tabi anlatma ihtiyacıdır aynı zamanda. Yazmak egemenler tarafından bize verilen hayatı reddetme biçimidir, size dayatılan mevcut hayatı reddedip yerine farklı ve daha iyi hayat girişimidir aynı zamanda" dedi.

'Okundukça yazarlığımız tamamlanacak'

Başarılı bir yazar olabilmek için okurlarının olması gerektiğine vurgu yapan Remziye, başarılı bir yazarın yazdıklarının okunuyor olmasından emin olması gerektiğini belirtti. Remziye, "Okunabildiğim ölçüde yazar olduğumu hissetmek zorundayım. Tabi okumanın ve yazmanın çok az olduğu bir toplumla karşı karşıyayız. Bu durumda ise bizim yazarlığımız da eksik kalıyor. Yazdıklarımız okundukça yazarlığımız tamamlanacak" dedi.

'Anadilimle yazmayınca mutluluk hep eksik kalıyor'

Elazığ'ın Maden ilçesinden olan Remziye, Kürt kadın yazar olarak anadile de dikkat çekerek şunları söyledi: "Ana dilinde eğitim alamadım ancak inanıyorum ki bundan sonraki kuşak kendi ana dilinde eğitim görecektir. Bende en büyük eksiklik ise anadilimin yetersizliğinden dolayı ana dilimde yazdığım kitaplarım yok, ana dilimde alamadığım eğitimin dezavantajlarını yaşıyorum. Yazmak bir mutluluktur, ama anadilimle yazmayınca o mutluluk hep eksik kalıyor" dedi.

'Yazı hayatına atılamayan çok kadın var'

Remziye, kadın yazar olmanın da zorluklarına değinerek, "Kadın yazarlar yazmaya karar verdiklerinde daha karar aşamasında bile 'kadınlık durumu' bir çeşit engel olarak hayatımıza giriyor. Sosyal ekonomik sistemin önümüze koyduğu engeller yüzünden yazı hayatına atılamayan çok sayıda kadın var. Sistem kadınlığı bir engel olarak görüyorlar. Kadınlar birde bu engelle baş etme çabası içinde" diye konuştu.

(gc/fk)