JINHA

HABER MERKEZİ - Hindistan'da şeker kamışı tarlalarında çalışan kadınlar, işe kabul edilebilmek için rahimlerini aldırmak zorunda bırakılıyor. Kadınlar, cinsel saldırı başta olmak üzere ağır hak ihlalleri ile karşı karşıya.

Hindistan'ın Batı Maharaştra'daki şeker kamışı tarlalarında çalışan kadınlar, düzenli olarak arazi sahiplerinin ve borçları karşılığı para yerine doğrudan işçilik talep ederek onları köleleştiren komisyoncuların cinsel saldırısı ile karşıya kalıyor. Beed bölgesindeki şeker kamışı tarlalarında çalışan yüzlerce kadınla görüşen ActionAid isimli kuruluşun bölge yöneticisi Nirja Bhatnagar, bunu "akıl almaz bir saldırı" olarak niteliyor ve "Sizi umursamayan kayıt dışı ekonomiye girebilmek için rahminizi aldırmak zorunda kalmanız kadar kötü bir insan hakları ihlali yok" diyor.

Derme çatma barakalarda yaşıyorlar

Hindistan, dünyanın ikinci büyük şeker üreticisi ve Maharaştra, Hindistan'ın en çok şeker üreten eyaleti. Yaklaşık 500 bin yerli yoksul, şeker kamışı toplamak için Beed, Solapur, Kolhapur, Sangli ve Satara bölgelerine her yıl göç ediyor. Aktivistlere göre işçiler çiftler halinde işe alınıyor. Çoğu borç esaretinde ve 6 aydan 8 aya kadarki çalışmalarına karşılık 50 ile 60 bin rupi kazanıyorlar. Bu dönem sonunda, işçilere genellikle hala borçları olduğu söylenerek gelecek sezonda geri gelmeleri talep ediliyor. Kasım'dan Mayıs'a kadar süren hasat zamanında göçmen işçiler, içinde yaşamak için hasır ve plastikten derme çatma barakalar kuruyorlar. Akan su, elektrik ve tuvalet yok.

Kadınlar sık sık düşük yapıyor

Hasat için gelen çiftlere bazen büyük çocukları da eşlik ediyor. Çiftler, sabah 4'ten öğleden sonra geç saatlere kadar çalışıyorlar. Sonra, ağır şeker kamışı yüklerini taşıyarak öküzlerin çekip kırılmak üzere fabrikalara götürdüğü el arabalarında istifliyorlar. Kesik ve burkulmalarla ilgilenmek üzere doktor oluyor ancak işçiler başlıca hastalıklar ve gebeliklerle kendileri ilgilenmek zorunda. Satara'da çalışan bir eylemcinin söylediğine göre, çocuk emeği epey yaygın çünkü yalnızca çiftler işe alınıyor ve kız çocukları, yasal evlenme yaşı olan 18 yaştan önce evlendiriliyor. Kadınlar sık sık düşük yapıyor ve çocuklu olanlara da tek çarenin kısırlaştırma ya histerektomi olduğu söyleniyor.

'İstismarın farkındalar ama…'

İşçileri zor durumda bırakmak istemediği için isim vermeyen aktivistlerden biri, "Bu köle emeğinin en kötü hali ve bunun en zor haline kadınlar katlanıyor. Aileleri suçlayamazsınız çünkü 'kader' diyerek razı geliyorlar. İstismar olduğunun farkındalar ancak çalışmak zorundalar" ifadelerinde bulunuyor. ActionAid'den Bhatnagar ve bilgi veren aktivist, histerektomi uygulayan doktorlarla görüşmüş. İşlemin yaklaşık 35 bin rupiye mal olduğunu ve aileler daha fazla borca batırdığını söylüyorlar. Belirttiklerine göre, kadınlar genellikle ameliyattan sonra ağır işler yapmanın risklerini ve genç yaşta işlemin etkilerini bilmiyorlar. Aktivistlere göre işçileri örgütlemek onlara destek ve koruma sağlayabilir ancak bu çabalar çoğu fabrikanın sahibinin zengin politikacılar olduğu şeker lobisi tarafından bastırılıyor.

Bombay'da bir kadın hakları örgütü olan Majlis'in kurucu üyelerinden Flavia Agnes'e ise, "Borç esaretine ve istismara karşı yasalar mevcut, ancak bu insanlar toprak sahiplerinden korkan yoksul düşük kast üyesi işçiler" diye belirtiyor.

(mg)