JINHA

ANKARA - Ankara Kalesi'nde darbuka çalan Umut'un melodisi adı gibi bir çocuğun umudunu taşıyor. Umut, henüz küçük yaşta çalışan çocuklara bir örnek hayali ise doktor olmak.

Ankara'nın Altındağ ilçesinde bulunan Ankara Kalesi, kente gelen turistlerin ilk görmek istedikleri yerlerden biri. Halklar bahçesi olan kalede Lazlar, Kürtler, Aleviler ve Romanlar birlikte yaşıyor. Kentin göbeği Kızılay'a 15 dakikalık bir mesafede olan kale semtinde yoksulluk ve yokluk yeri.

Kale etrafındaki gecekondu mahalleri yetersiz altyapıya sahipken, orada yaşayan çocuklar eğitim hakkından ve sağlık hakkından yeterince yararlanamıyor. Kadınlar el emeği yaptıkları ürünleri kale civarında satarken, çocuklar da ya rehberlik yapıyor ya da müzikle uğraşıyor. Günde 5 ya da 10 lira para kazanan çocuklar, günün büyük bir bölümünü kale etrafında çalışarak geçiriyor.

İlkokul çağındaki çocukların eğitim hakkını alması gerekirken çalışmak zorunda kalıyor. Orada çalışan onlarca çocuktan bir tanesi de Umut. Roman olan 9 yaşındaki Umut 3. sınıfa gitmesine rağmen soğuk havada, kalede turistlere darbuka çalıyor. Sekiz çocuklu bir ailenin en küçüğü olan Umut, babasının rahatsızlığından dolayı çalışamadığını belirterek, eve katkıda bulunmak için çalıştığını söylüyor. Annesinin de ev emekçisi olduğunu aktaran Umut, ileride ne olmak istediğine dair sorumuza, "Doktor olup havuzlu ve büyük bir evde yaşamak istiyorum" cevabını veriyor.

"Her şeyimin değişmesini ve anne babamın hiç hasta olmamasını isterdim" diye konuşan Umut, Altındağ'daki çocukların durumunu özetliyor. Darbuka çalıp söylediği türkü ile yaşından büyük bir hava sergileyen Umut'un ailesi de, diğer Roman aileler gibi göç ederek Ankara'ya gelmiş.

(he-de/fk)